Ustawa z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach, choć nie odnosi się wprost do problemu reklam, ściśle reguluje ich występowanie na zabytkowych budynkach. W myśl tej ustawy, bez zgody Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na obiektach objętych jego ewidencją nie można niczego montować ani instalować. Największym polem dla reklamodawców pozostaje witryna.
Bezpośrednio o reklamie mówi natomiast Ustawa o drogach publicznych z 21 marca 1985 r. Artykuł 4. tejże ustawy definiuje reklamę jako: „nośnik informacji wizualnej w jakiejkolwiek wizualnej formie wraz z elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, umieszczony w polu widzenia użytkowników drogi, niebędący znakiem w rozumieniu przepisów o znakach i sygnałach, lub znakiem informującym o obiektach użyteczności publicznej ustawionym przez gminę”, a Art. 39 zabrania umieszczania jej przy drogach poza obszarem zabudowanym.
W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych czytamy zaś, że umieszczenie reklam w jakiejkolwiek postaci w obszarze pasa drogowego wymaga zgody zarządu danej drogi. Zarząd ten pobiera opłatę, której wysokość zależna jest od miejsca zlokalizowania oraz powierzchni reklamy. Ma również prawo naliczania kary za nielegalnie wystawiane reklamy oraz ich usuwania.
Instalowanie reklam zabronione jest również na obszarach zielonych objętych ochroną. Według Ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody poza znakami drogowymi oraz informacjami związanymi z zachowaniem porządku i bezpieczeństwa na danym terenie, zabronionym jest umieszczanie tam „tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną przedmiotu”.
„Wolno stojące, trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe” klasyfikując jako budowle, reguluje Prawo budowlane, Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Zgodnie z art. 29. tejże ustawy, nie wymaga pozwolenia na budowę wykonywanie robót polegające na: „instalowaniu tablic i urządzeń reklamowych, z wyjątkiem usytuowanych na budynkach wpisanych do rejestru zabytków w rozumieniu przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz z wyjątkiem reklam świetlnych i podświetlanych usytuowanych poza obszarem zabudowanym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym”.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie traktuje m.in. o wystawach sklepowych i gablotach reklamowych oraz ich oświetleniu. W rozporządzeniu czytamy: „tablice informacyjne, dekoracje i reklamy nie mogą stanowić uciążliwości oraz zagrożenia bezpieczeństwa dla użytkowników budynku i osób trzecich”.
„Na budynku mieszkalnym mogą być instalowane urządzenia i nośniki reklamowe oraz inne urządzenia nie związane z użytkowaniem budynku lub mieszkania, o ile nie ograniczają oświetlenia dziennego mieszkania” mówi Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 listopada 2009 r. Niestety w myśl tego samego aktu prawnego nie ma to zastosowania w trakcie robót na elewacji budynków, skutkiem czego remonty fasad niektórych budowli trwają latami…